عرفه؛ مشهد بودن را دوست دارم!

به یاد دارم، سال گذشته این موقع ها بود که درگیر یک موضوع خبری خاص بودم... به هنگام برنامه ریزی، یاد عرفه افتادم...همان روز را فرجه خواستم...برای نیایش و دعا...

روز عرفه...فکر می کنم، شبکه یک بود...حرم آقا علی بن موسی الرضا...یاد سال گذشته اش افتادم که در آن ساعات، پای صحبت های سید حسین مومنی در حرم آقا بودم...

غصه ای سخت و تلخ بود...

از ماه مبارک رمضان...آرزو می کردم، باشم...امسال در روز عرفه، در حرم آقا امام رضا...

12 شهریور به پابوس آقا رفتم، فکر نمی کردم، حالا...31 شهریور بتوانم دوباره، مشرف شوم به حرمت آقا....

اما با این خانواده همه غیر ممکن ها، ممکن می شود!0

دعای گوی همه مسلمین و مسلمات هستم، ان شاءالله...

یاعلی

پینوشت: این شعر را هم تقدیم می کنم به تمام آن ها که دلشان برای حرم آقا تنگ شده است...

قطار قم - مشهد

با همین چشم های خود دیدم، زیر باران بی امان بانو!

درحرم قطره قطره  می افتاد  آسمان  روی  آسمان  بانو

صورتم قطره قطره حس کرده ست چادرت خیس می شوداما

به خدا گریه های من گاهی دست من نیست مهربان بانو

گم شده خاطرات کودکی ام گریه گریه در ازدحام حرم

 باز هم آمدم که گم بشوم من همان کودکم همان،بانو

باز هم مثل کودکی هر سو می دوم در رواق تو در تو

دفترم دشت و واژه ها آهو...گفتم آهو و ناگهان بانو...

شاعری در قطار قم - مشهد چای می خوردو زیر لب می گفت:

شک ندارم که زندگی یعنی، طعم سوهان و زعفران بانو

شعر از دست واژه ها خسته است بغض راه گلوم را بسته است

بغض یعنی که حرف هایم را از نگاهم خودت بخوان بانو

این غزل گریه ها که می بینی آنِ شعر است، شعر آیینی

زنده ام با همین جهان بینی، ای جهان من ای جهان بانو!

کوچه در کوچه قم دیار من است شهر ایل من و تبار من است

زادگاه من و مزار من است ،مرگ یک روز بی گمان ...

دانلود نماهنگ

پی نوشت 2: به پابوس آقا رسیدن، از قم زیباست...

چرا مردم از زندگی لذت نمی برند؟!

شاید بارها با سخنانی که پر از چرایی درباره شرایط بد روزگار فعلی و افت خوشی های مردم نسبت به افزایش رفاه در جامعه امروزی، مواجه شده باشید. سخنانی که به طور عمده با این جملات و کلمات همراه است که " خوش روزگار قدیم "، " قدیما زندگی خیلی خوب و بهتر بود".

شیوه زندگی امروزی به نوعی شده که مردم از رفاه اجتماعی و تفریحی بیشتری نسبت به نسل های گذشته برخوردار اند، وقت تفریح و اوقات خلوت بیشتری دارند، مثل گذشتگان مجبور به انجام خیلی کارها نیستند، از لحاظ پیشرفت علم و امکانات و خیلی چیزهایی از این قبیل نیز رشد مناسبی داشتند، با وجود این مسائل مردم معتقداند زندگی در گذشته شیرین تر و بهتر از زندگی های امروزی است، یعنی گذشتگان ما بیش از امروز (با وجود تمام امکانات و پیشرفت هایی که هست)از زندگی لذت می بردند و به اصطلاح زندگی می کردند.

با توجه به این مسائل، این خود سوال مهم و اساسی است که چرا با وجود افزایش امکانات رفاهی و بهتر شدن شرایط مردم از لحاظ اقتصادی نسبت به گذشته، هنوز دوران گذشته به عنوان مصداق زندگی خوب و شیرین و لذت بخش عنوان می شود؟

عده بسیاری دلیل اصلی این مسئله را سبک زندگی افراد می دانند. یعنی در شرایط فعلی مردم به خاطر سبک زندگی اشتباهی که دارند با مشکلات و مصائب مختلف مثل بیماری های متعدد و جدید، افزایش افسارگسیخته مشکلات و مسائل اجتماعی، عدم آرامش درونی، عدم ارتباط مناسب مردم با یک دیگر و مسائلی از این قبیل مواجه هستند، از همین رو است که زندگی گذشته را با وجود تمام مشکلات رفاهی و اجتماعی و اقتصادی بیشتر از زندگی پیشرفته و منحصر به فرد امروزی دوست دارند.

متأسفانه در سبک زندگی امروز مردم، کار به جایی رسیده که مشکلات و مصائب دامن قسمت عمده ای از جامعه را گرفته و باعث شده که آن ها خوشی ها و لذت های زندگی گذشته را نسبت به زندگی مردم در شرایط فعلی ترجیح بدهند.

راه چاره چیست؟

شاید تنها راه حل مواجه با این مشکل تغییر سبک زندگی و به کار گرفتن یک سبک زندگی جدید( متناسب با شرایط جغرافیایی و محیطی و هم چنین متناسب با عقاید و باورها و ارزش های مردم جامعه) است که می تواند جامعه را از چنین مشکل پیشرو نجات دهد.

در این مسیر، بهترین الگو برای به کارگیری و مواجه با مشکلات فعلی، شیوه زندگی پدران و مادران و گذشتگان ما است چرا که آن ها در روزگار گذشته با وجود تمام سختی ها و مسائل و مشکلاتی داشتند، از زندگی خوبی برخوردار بودند و به اصطلاح زندگی می کردند! البته این را هم نباید فراموش کرد که ما در عصری زندگی می کنیم که به آن عصر فراارتباطی گفته می شود و سرعت پیشرفت علم و تکنولوژی به گونه ای است که مدت زمان آمدن ورژن جدید ویندوز یا به بازار آمدن فلان ماشین آخرین سیتم خیلی زیاد نیست! پس نباید در سبک زندگی جدید به شرایط جامعه و تمام مسائل رفاهی و تفریحی به وجود آمده نیز بی توجه بود چرا که این وسایل نه تنها برای راحت تر کردن زندگی مردم آمده اند بلکه به نوع برخی از آن از زندگی مردم جداناپذیر اند.

و یک نکته...

سوال و نکته اصلی در برابر چاره ارائه شده این است، که حالا اگر ما سبک زندگی مان را تغییر دادیم و به گونه دیگری زندگی کردیم، سایر مردم جامعه چه می شوند؟! مگر یک دست صدا دارد و با تغییر یک نفرو یا یک خانواده، جامعه تغییر می کند و درست می شود؟

در برابر این سوال باید تأکید کرد که بزرگترین اتفاقات و تغییرات گسترده در جامعه نیز از تک تک افراد شروع شد و به نوعی هر جامعه ای برای یک تغییر بزرگ نیاز به تغییر در تک تک افراد جامعه دارد.
البته شاید بهترین جواب در پاسخ به این سوال، این است که هر فرد با درست کردن سبک زندگی خود در واقع خودش برد کرده و از زندگی لذت بیشتری برده است.

حال با وجود تمام این صحبت ها آینده قضاوت می کند که تغییر سبک زندگی در جامعه فعلی چقدر از وجود مشکلات احتمالی برای مردم جلوگیری می کند و در زندگی آن ها تأثیر مثبت دارد.

تابناک اصفهان-امیرحسین تاجمیرریاحی-