درباره من

سلامنامه اول

بسم الله الرحمن الرحیم

به نام خداوند به خود آمدگان

خداوند رحمان و رحیم

هو القادر، القهار، المبین، العلیم

 

 

دوستان سلام

سلامی به گرمای محبت قلب مادر و دستان پدر...

سحریه، محلی است که امروز حالا که خیلی وقت است نوشتن در این فضا ها از مد افتاده و ملت به فیس بوک، لاین و اینستگرام کوچ کرده اند، تصمیم گرفتم نوشتن را در آن شروع کنم...چرا که دوست داشتم محلی باشد برای نوشتن و انتشار دوستانه هایم با مردم...

 

شاید پیش از این قصد داشتم عنوانی به غیر از سحریه برای سایت انتخاب کنم اما به خاطر دلایلی، سحریه شدن محل انتشار دوستانه های اضعف العباد الله.

 

به هر حال این نوید یا خبر را بدهم قرار است از این به بعد در این مکان کمی سردردتان دهم و بلند بلند با شما فکر کنم، شاید که در عاقبت به خیری همه مان موثر باشد، شاید...

 

این را هم برای آن ها بگویم که به اصطلاح کاسب اند و می خواهند بدانند در این مکان که قدم همه کلبک هایتان بر چشم من است، قرار است چه به آن ها برسد و چه سود و فایده ای خواندن مطالب این سایت برایشان دارد، سایت سحریه به نوعی محل انتشار نوشته های ضعیف ترین بنده خداست که سعی دارم کمی از تجربه نگاری ها، دل نوشته ها و بهانه گیری هایم را در آن به انتشار بگذارم.

 

سردردتان ندهم، فقط این را بگویم که منتظر مطالب و نظرات و انتقادات و پیشنهاداتتان هستم، ضمنا کافه سحریه هم جایی است برای ملاقات و بحث های گروهی (البته فعلا مجازی" امیدوارم در آینده نه چندان دور بتوانم حقیقی اش کنم") از همین رو امیدوارم به ان سر بزنید...

 

در آخر دوست دارم سلام نامه سحریه را با این گفته محمد صالح علا به پایان ببرم که:

"سحر دل ها شبیه هم می شود، و چنان لطف خاصیش با هر تن است که هر بنده گوید خدای من است، یاد تو مهتاب من است و خوشا به حال دلی که دریا دارد..."

ان شاءالله موجب عاقبت به خیری است

امیرحسین تاجمیرریاحی

سحرگاه جمعه 5 تیر ماه 1394 مصادف با 9 رمضان 1436

 

 

پ.ن:باید تأکید کنم که عنوان وبلاگ بسته به دوره های زمانی مختلف، همراه با قالب وبلاگ تغییر پیدا می کند

****

از امروز که به اینجا کوچ کردم، تصمیم گرفتم اسم وبلاگ را هم عوض کنم

از این به بعد با عنوان" تصویر زندگی از گذرگاه من " ادامه حیات می دهم!

27/6/94