آیا ستاد سلامت مصداق خوش قولی سازمان فرهنگی تفریحی است؟!

^{آقای مدیرعامل یک سوال؛}

آیا ستاد سلامت مصداق خوش قولی سازمان فرهنگی تفریحی است؟!

ستاد سلامت شهرداری اصفهان که با هدف ارتقا سلامت جسمانی و اجتماعی شهروندان و با بودجه بالغ بر 2 میلیارد تومان تشکیل شد این روزها به پاشنه آشیل شهرداری و سازمان فرهنگی تفریحی تبدیل شده به گونه ای که عده بسیاری از مجریان فعالیت های فرهنگی شهر آن را مصداق بدحسابی شهرداری در اجرای برنامه های مختلف فرهنگی و تفریحی عنوان می کنند.

این روزها چیزهای عجیب و قریبی از ستاد سلامت به گوش می رسد، از شکایت سازمان فرهنگی و ورزشی شهرداری از ستاد سلامت گرفته تا نزدیک کردن بقایی به روزهای آخر بقا در سازمان فرهنگی و تفریحی! هر چند صحت و سقم این صحبت ها مشخص نیست اما شاید مهمترین موضوعی که بسیاری از فعالیت های سازمان فرهنگی تفریحی را تحت الشعاع قرار داده و با مشکلات ستاد سلامت درآمیخته سخنان علی اکبر بقایی در مراسم تودیع و معارفه مدیران شهرداری و سازمان فرهنگی تفریحی است.

بقایی در این جلسه با بیان اینکه بسیاری از فعالیت های فرهنگی به دلیل کمبود بودجه و بدهی 4 میلیاردی سازمان دچار مشکل شده است، تأکید داشت: هیچ حرکتی نباید به خاطر مشکل بودجه و نبود منبع مالی به خواب زمستانی برود و باید فعالیت ها همانند سابق صورت گیرد.

وی درباره راه چاره مشکلات مالی فعلی سازمان عنوان داشت: شرایط برای ما از حالت عادی تغییر کرده و از همین رو با مشکل مواجه شده ایم؛ ما به مدیران سازمان تأکید کردیم که همانند سابق با مجریان طرح ها، هنرمندان و افراد دست اندرکار قرارداد ببندید اما به آن ها بگویید 6 ماه دیگر هزینه برنامه ها را به آن ها می دهیم!

عده ای از مدیران حاضر در آن جلسه پس از صحبت بقایی تأکید داشتند که هیچ کسی زیربار این شرایط نمی رود چرا که هیچ آدم عاقلی حاضر نیست امسال و در شرایط آبان سال 1394 کار کند و دستمزد کارش را در اردیبهشت 95 بگیرد؛ با این وجود اما راهکار بقایی برای کنترل شرایط غیر طبیعی پیشرو همین بود!

حالا اما با وجود مشکلات فعلی سازمان فرهنگی تفریحی و همچنین عملکرد نامناسب و بدقولی های فراوان ستاد سلامت در تسویه حساب با هنرمندان و مجریان طرح ها باید دید آیا کسی حاضر است پا در عرصه کار فرهنگی برای سازمان تفریحی بگذارد و به قول 6 ماهه بقایی اعتماد کند؟!

با این وجود البته به نظر می رسد اگر قرار است ستاد سلامت شهرداری مصداق خوش قولی سازمان فرهنگی و تفریحی باشد، بسیاری از فعالیت های این سازمان با خواب زمستانی مواجه می شود چرا که ستاد سلامت با وجود بودجه 2 میلیاردی به این وضع دچار شد و حالا مشخص نیست برنامه های بعدی سازمان با وجود مشکلات مالی به چه چیزی ختم شود!

*تابناک

چرا مردم از زندگی لذت نمی برند؟!

شاید بارها با سخنانی که پر از چرایی درباره شرایط بد روزگار فعلی و افت خوشی های مردم نسبت به افزایش رفاه در جامعه امروزی، مواجه شده باشید. سخنانی که به طور عمده با این جملات و کلمات همراه است که " خوش روزگار قدیم "، " قدیما زندگی خیلی خوب و بهتر بود".

شیوه زندگی امروزی به نوعی شده که مردم از رفاه اجتماعی و تفریحی بیشتری نسبت به نسل های گذشته برخوردار اند، وقت تفریح و اوقات خلوت بیشتری دارند، مثل گذشتگان مجبور به انجام خیلی کارها نیستند، از لحاظ پیشرفت علم و امکانات و خیلی چیزهایی از این قبیل نیز رشد مناسبی داشتند، با وجود این مسائل مردم معتقداند زندگی در گذشته شیرین تر و بهتر از زندگی های امروزی است، یعنی گذشتگان ما بیش از امروز (با وجود تمام امکانات و پیشرفت هایی که هست)از زندگی لذت می بردند و به اصطلاح زندگی می کردند.

با توجه به این مسائل، این خود سوال مهم و اساسی است که چرا با وجود افزایش امکانات رفاهی و بهتر شدن شرایط مردم از لحاظ اقتصادی نسبت به گذشته، هنوز دوران گذشته به عنوان مصداق زندگی خوب و شیرین و لذت بخش عنوان می شود؟

عده بسیاری دلیل اصلی این مسئله را سبک زندگی افراد می دانند. یعنی در شرایط فعلی مردم به خاطر سبک زندگی اشتباهی که دارند با مشکلات و مصائب مختلف مثل بیماری های متعدد و جدید، افزایش افسارگسیخته مشکلات و مسائل اجتماعی، عدم آرامش درونی، عدم ارتباط مناسب مردم با یک دیگر و مسائلی از این قبیل مواجه هستند، از همین رو است که زندگی گذشته را با وجود تمام مشکلات رفاهی و اجتماعی و اقتصادی بیشتر از زندگی پیشرفته و منحصر به فرد امروزی دوست دارند.

متأسفانه در سبک زندگی امروز مردم، کار به جایی رسیده که مشکلات و مصائب دامن قسمت عمده ای از جامعه را گرفته و باعث شده که آن ها خوشی ها و لذت های زندگی گذشته را نسبت به زندگی مردم در شرایط فعلی ترجیح بدهند.

راه چاره چیست؟

شاید تنها راه حل مواجه با این مشکل تغییر سبک زندگی و به کار گرفتن یک سبک زندگی جدید( متناسب با شرایط جغرافیایی و محیطی و هم چنین متناسب با عقاید و باورها و ارزش های مردم جامعه) است که می تواند جامعه را از چنین مشکل پیشرو نجات دهد.

در این مسیر، بهترین الگو برای به کارگیری و مواجه با مشکلات فعلی، شیوه زندگی پدران و مادران و گذشتگان ما است چرا که آن ها در روزگار گذشته با وجود تمام سختی ها و مسائل و مشکلاتی داشتند، از زندگی خوبی برخوردار بودند و به اصطلاح زندگی می کردند! البته این را هم نباید فراموش کرد که ما در عصری زندگی می کنیم که به آن عصر فراارتباطی گفته می شود و سرعت پیشرفت علم و تکنولوژی به گونه ای است که مدت زمان آمدن ورژن جدید ویندوز یا به بازار آمدن فلان ماشین آخرین سیتم خیلی زیاد نیست! پس نباید در سبک زندگی جدید به شرایط جامعه و تمام مسائل رفاهی و تفریحی به وجود آمده نیز بی توجه بود چرا که این وسایل نه تنها برای راحت تر کردن زندگی مردم آمده اند بلکه به نوع برخی از آن از زندگی مردم جداناپذیر اند.

و یک نکته...

سوال و نکته اصلی در برابر چاره ارائه شده این است، که حالا اگر ما سبک زندگی مان را تغییر دادیم و به گونه دیگری زندگی کردیم، سایر مردم جامعه چه می شوند؟! مگر یک دست صدا دارد و با تغییر یک نفرو یا یک خانواده، جامعه تغییر می کند و درست می شود؟

در برابر این سوال باید تأکید کرد که بزرگترین اتفاقات و تغییرات گسترده در جامعه نیز از تک تک افراد شروع شد و به نوعی هر جامعه ای برای یک تغییر بزرگ نیاز به تغییر در تک تک افراد جامعه دارد.
البته شاید بهترین جواب در پاسخ به این سوال، این است که هر فرد با درست کردن سبک زندگی خود در واقع خودش برد کرده و از زندگی لذت بیشتری برده است.

حال با وجود تمام این صحبت ها آینده قضاوت می کند که تغییر سبک زندگی در جامعه فعلی چقدر از وجود مشکلات احتمالی برای مردم جلوگیری می کند و در زندگی آن ها تأثیر مثبت دارد.

تابناک اصفهان-امیرحسین تاجمیرریاحی-